Hoi!

[TonyJello]

...Wat ook per persoon zal verschillen, is in hoeverre je anderen wilt overtuigen. Ik heb die behoefte niet zo, wil eigenlijk liever laten zien dat het beeld wat mensen van planteneters hebben (militant, willen bekeren, doen moeilijk, ongezellig etc) niet klopt. Als jij vlees op je bord wil, dan moet je dat helemaal zelf weten. Proef vooral hoe lekker mijn vega-maaltijd is, wees welkom om mee te eten en als je interesse hebt in hoe het diervriendelijker kan, dan help ik je graag op weg.
Uitzonderingen daargelaten: toen een vriend vertelde dat hij 'zo fout, maar zo lekker' foie gras had gegeten heb ik hem een filmpje over dwangvoederen gestuurd. Tja, dat dan weer wel.

Ik ben het met je eens, hoor, maar zo zie je maar hoe het gaat: Je hebt de behoefte niet anderen te overtuigen, maar foie gras vind je dan onnodig en/of te erg. Maar alles is erg. Ik kan mijn mond niet goed meer dichthouden. Ik zou het wel van de daken willen schreeuwen! Misschien moet ik dat letterlijk maar eens gaan doen...

Eigenlijk ben ik het niet helemaal met je eens: Mensen moeten niet zelf weten of ze vleed op hun bord willen...Afgelopen moet het zijn met die ellende!

[Eleonora]

Herkenbaar Eleonora!
Wat ik altijd lastig blijf vinden, is dat anderen er vaak meteen een discussie van willen maken. Ben er wel tegen opgewassen, maar daar heb ik echt niet elke keer zin in, zeker omdat het vaak geen oprechte interesse is maar meer het onderuit willen halen van mijn keuzes.

dat is precies wat ik het lastige er van vind

[lena]

Maar dat blijft allemaal niet hoor! Je vrienden raken er snel aan gewend. Soms kom je wel nieuwe mensen tegen die de discussie aan willen gaan, maar dat is meer uitzondering dan regel in mijn ervaring. Hangt er natuurlijk ook vanaf hoe je daar zelf mee omgaat. Als je zelf een stukje kaas weigert met "nee ik eet geen kaas, ik ben veganist, ik eet geen dierlijke producten" dan heb je meer kans op een discussie dan als je gewoon met een glimlach "nee dank je" zegt.

[Xamantha]

...Wat ook per persoon zal verschillen, is in hoeverre je anderen wilt overtuigen. Ik heb die behoefte niet zo, wil eigenlijk liever laten zien dat het beeld wat mensen van planteneters hebben (militant, willen bekeren, doen moeilijk, ongezellig etc) niet klopt. Als jij vlees op je bord wil, dan moet je dat helemaal zelf weten. Proef vooral hoe lekker mijn vega-maaltijd is, wees welkom om mee te eten en als je interesse hebt in hoe het diervriendelijker kan, dan help ik je graag op weg.
Uitzonderingen daargelaten: toen een vriend vertelde dat hij 'zo fout, maar zo lekker' foie gras had gegeten heb ik hem een filmpje over dwangvoederen gestuurd. Tja, dat dan weer wel.

Ik ben het met je eens, hoor, maar zo zie je maar hoe het gaat: Je hebt de behoefte niet anderen te overtuigen, maar foie gras vind je dan onnodig en/of te erg. Maar alles is erg. Ik kan mijn mond niet goed meer dichthouden. Ik zou het wel van de daken willen schreeuwen! Misschien moet ik dat letterlijk maar eens gaan doen...

Eigenlijk ben ik het niet helemaal met je eens: Mensen moeten niet zelf weten of ze vleed op hun bord willen...Afgelopen moet het zijn met die ellende!

Jep, het is hartstikke krom om wel drukte te maken over foie gras en niet over andere produkten waar dierenleed aan te pas komt - en waar trek je dan de grens? Interessante discussie, nog lang niet over uitgepraat

Volgens mij moet ik zelf ook mijn eigen standpunten nog verder vormgeven, een evenwicht vinden tussen idealisme/schoon geweten en hoe ik dat op sociaal vlak in de praktijk breng. Stukje persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. Hoe ik er over een jaar tegenover sta weet ik niet, misschien word ik wel hartstikke fanatiek. Ik zit denk ik ook in een andere fase dan jij, ben nog zoekende.

Ik heb respect voor de mensen die het van de daken schreeuwen. Soms schreeuw ik even mee, soms niet. Soms is het ook gewoon verspilde energie, gaat het het ene oor in, het andere uit. En soms helpt het: die vriend van mij belde huilend op, hij wist niet dat het er zo gewelddadig aan toe ging en wil dat spul echt nooit meer op z'n bord. Druppel op een gloeiende plaat, maar toch, ik was er blij mee.

[Xamantha]

Maar dat blijft allemaal niet hoor! Je vrienden raken er snel aan gewend. Soms kom je wel nieuwe mensen tegen die de discussie aan willen gaan, maar dat is meer uitzondering dan regel in mijn ervaring. Hangt er natuurlijk ook vanaf hoe je daar zelf mee omgaat. Als je zelf een stukje kaas weigert met "nee ik eet geen kaas, ik ben veganist, ik eet geen dierlijke producten" dan heb je meer kans op een discussie dan als je gewoon met een glimlach "nee dank je" zegt.

Ja, die ervaring heb ik idd ook met vrienden en in mindere mate met familie. Ze wennen eraan, weten op een gegeven moment hoe je erover denkt en soms komen ze je zelfs tegemoet.
Ik heb veel in situaties gezeten waarbij ik met telkens weer nieuwe mensen moest zien te leven. Er waren dagen dat het bij elke maaltijd onderwerp van gesprek was, bijna altijd op een vervelende manier.

Dank voor de tip, je hebt gelijk dat er niet altijd uitleg bij hoeft!

[Renee1137]

Nou mijn eerste confrontatie met vrienden die reageren op mijn veganisme is een feit.
Kreeg de veroordeling "vegan kan toch niet gezond zijn??!!"

Ik vind dit toch moeilijker dan ik dacht. Ik heb namelijk niet echt zin om mezelf constant te moeten verdedigen en uitleggen waarom je als Vegan niets te kort komt. (buiten B12)

Hoe gaan jullie hiermee om?

Pfoeh ja, ik heb meestal ook niet zo'n zin in dat soort negatieve gesprekken mijn langetermijnsoplossing is; er heel veel over lezen en weten. En dan vooral objectieve, feitelijke informatie. In het geval van gezondheid: weten wat voor wetenschappelijk onderzoek er zoal is geweest naar de veganistische levensstijl, en wat de voornaamste conclusies zijn. Namelijk, dat de consensus onder wetenschappers is, dat veganisme prima gezond uitvoerbaar is, en zelfs (!) voor alle leeftijden. Dan kun je vol vertrouwen antwoorden op de vraag 'vegan kan toch niet gezond zijn?' met 'wel volgens de wetenschappers die nou juist dat bestudeert hebben, en vele nationale organisaties voor diëtisten. Als je doelt op specifieke onderzoeksresultaten, zou ik graag weten waar het precies om gaat, misschien kunnen we er dan samen eventjes naar kijken ?"

Knowledge is power.

Als het tijdens een etentje/verjaardag gebeurd en je voelt je door al die extra sociale aandacht nóg ongemakkelijker, kun je ook vragen, of de vraagsteller het er misschien later wat uitgebreider met je over wilt hebben.

[TonyJello]

...Volgens mij moet ik zelf ook mijn eigen standpunten nog verder vormgeven, een evenwicht vinden tussen idealisme/schoon geweten en hoe ik dat op sociaal vlak in de praktijk breng. Stukje persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. Hoe ik er over een jaar tegenover sta weet ik niet, misschien word ik wel hartstikke fanatiek. Ik zit denk ik ook in een andere fase dan jij, ben nog zoekende.

Ik ben nog maar 14 maanden veganist, hoor. En ik ga nog steeds door verschillenden fases. Het is niet niks om zoveel ellende te weten te komen en ik blijf bijna dagelijks van de ene in de andere verbazing vallen over waar mensen allemaal toe in staat zijn... Ik moet dat allemaal maar zien te verwerken en ermee om zien te gaan. Dat is niet niks, ik vind het nogal traumatiserend... Gelukkig voel ik diep van binnen een kracht die ik altijd heb gevoeld en die er godzijdank nog steeds is en waar kan ik op vertrouwen. Anders zou ik niet weten hoe ik overeind zou kunnen blijven...

...Ik heb respect voor de mensen die het van de daken schreeuwen. Soms schreeuw ik even mee, soms niet. Soms is het ook gewoon verspilde energie, gaat het het ene oor in, het andere uit. En soms helpt het: die vriend van mij belde huilend op, hij wist niet dat het er zo gewelddadig aan toe ging en wil dat spul echt nooit meer op z'n bord. Druppel op een gloeiende plaat, maar toch, ik was er blij mee.

Ja, dat heb ik ook geleerd; soms is het verspilde energie, maar er zijn ook vele lichtpuntjes. Aan druppels op een gloeiende plaat moet ik maar niet denken. Elke stap van wie dan ook is een stap en daar ben ik heel, heel erg blij mee.

[Emiel]

Bericht verwijderd door moi.

[Xamantha]

...Volgens mij moet ik zelf ook mijn eigen standpunten nog verder vormgeven, een evenwicht vinden tussen idealisme/schoon geweten en hoe ik dat op sociaal vlak in de praktijk breng. Stukje persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. Hoe ik er over een jaar tegenover sta weet ik niet, misschien word ik wel hartstikke fanatiek. Ik zit denk ik ook in een andere fase dan jij, ben nog zoekende.

Ik ben nog maar 14 maanden veganist, hoor. En ik ga nog steeds door verschillenden fases. Het is niet niks om zoveel ellende te weten te komen en ik blijf bijna dagelijks van de ene in de andere verbazing vallen over waar mensen allemaal toe in staat zijn... Ik moet dat allemaal maar zien te verwerken en ermee om zien te gaan. Dat is niet niks, ik vind het nogal traumatiserend... Gelukkig voel ik diep van binnen een kracht die ik altijd heb gevoeld en die er godzijdank nog steeds is en waar kan ik op vertrouwen. Anders zou ik niet weten hoe ik overeind zou kunnen blijven...

...Ik heb respect voor de mensen die het van de daken schreeuwen. Soms schreeuw ik even mee, soms niet. Soms is het ook gewoon verspilde energie, gaat het het ene oor in, het andere uit. En soms helpt het: die vriend van mij belde huilend op, hij wist niet dat het er zo gewelddadig aan toe ging en wil dat spul echt nooit meer op z'n bord. Druppel op een gloeiende plaat, maar toch, ik was er blij mee.

Ja, dat heb ik ook geleerd; soms is het verspilde energie, maar er zijn ook vele lichtpuntjes. Aan druppels op een gloeiende plaat moet ik maar niet denken. Elke stap van wie dan ook is een stap en daar ben ik heel, heel erg blij mee.

Niet gedacht dat jij nog niet zo lang vegan bent!
Vraagje, bedoel ik zeker niet aanvallend: is het nodig om van alle leed gedetailleerd op de hoogte te zijn? Is dat voor jou essentieel in een vegan lifestyle? Het lijkt me inderdaad behoorlijk traumatiserend.

Ik durf het niet, wil niet alle gruwelijke details opzoeken. Dierenleed grijpt me veel meer naar de strot dan mensenleed en ik vind dat ik mijn geestelijke gezondheid geweld aan doe door materiaal voor nieuwe nachtmerries te verzamelen. Ben van nature een piekeraar/zwaarmoedig en voor mij is het belangrijk mijn hoofd boven water te houden. Ik denk niet dat er ook maar 1 dier is dat minder lijdt als ik depressief ben. Wil wél mijn verantwoordelijkheid nemen door goed na te denken over hoe ik wil leven en door te doneren aan goede doelen die dierenleed bestrijden. En natuurlijk weet ik het een en ander, daar ontkom je niet aan.
Ben benieuwd naar hoe anderen hiermee omgaan!

[TonyJello]

Ik raad je aan niet meer te kijken. Het is traumatiserend. Soms heb je wat achtergrondinformatie nodig, maar die kun je ook lezen -en dat is al erg genoeg- of vragen aan andere veganisten. Of twee tellen kijken, maar bespaar jezelf zoveel mogelijk de pijn. Het is allemaal verschrikkelijk en je hebt er verder niets aan. Veel veganisten zijn niet meer in staat te kijken en kijken dan ook niet meer. Ik ben er heel emotioneel van geworden, in die zin dat ik bij het minste geringste al een brok in mijn keel krijg, tranen in mijn ogen krijg en als ik me niet heel snel overwin ga huilen.

[Anneke]

Dat is een vraag die mij ook bezig heeft gehouden de afgelopen dagen. Wat moet en wil ik weten en zien, en wat niet? Ik kan heel slecht tegen dierenleed, ik word er verdrietig van en ook letterlijk misselijk. Daardoor ben ik ook al regelmatig een tijd vegetariër geweest; als ik iets naars zag op tv of als ik in het verkeer een vrachtwagen met varkens tegenkwam nam ik me direct voor om geen vlees meer te eten.
Maar het verhaal van de haantjes was mij echt niet bekend, daar las ik pas over toen ik vorige week op het forum kwam. Vreselijk, maar ergens ben ik toch wel blij dat ik het nu weet. Ik dacht dat biologische eieren wel een ok product waren, nu weet ik beter.
Vooralsnog ben ik niet van plan om me te veel te gaan verdiepen in alle ellende en leed. Maar ik houd het wel in gedachten voor 'zwakke' momenten. Ik denk dat een naar filmpje me snel geneest van trek in een dierlijk product.

[TonyJello]

Er zijn veel video's die goede informatie geven en waar geen of weinig leed in te zien is.

Misschien is het handig daar een apart topic voor te hebben. Ik start er wel een.

-Edit-
Hier is het nieuwe topic

[Silke]

Ik kijk nooit naar beelden over dierenleed... Ben een veel te emotioneel persoon, en ik weet dat ik er ook héél lang niet goed van zou zijn. Heb een tijdje geleden 'Dieren Eten' gelezen van Jonathan Safran Foer, en dat greep me al zo aan dat ik het telkens na een 5tal bladzijden opzij moest leggen om alles eventjes te laten bezinken.

Op school heb ik ook de documentaire 'Our Daily Bread' gezien, over allerlei vormen van geïndustrialiseerde landbouw. De beelden van die 'sorteermachines' die kuikentjes oppakken vond ik afgrijselijk. Veel meer dan dat moet het toch niet worden voor mij, ik kan het me zo goed genoeg inbeelden hoe vreselijk het eraan toegaat in de intensieve veeteelt.

[Anneke]

Ik kijk nooit naar beelden over dierenleed... Ben een veel te emotioneel persoon, en ik weet dat ik er ook héél lang niet goed van zou zijn. Heb een tijdje geleden 'Dieren Eten' gelezen van Jonathan Safran Foer, en dat greep me al zo aan dat ik het telkens na een 5tal bladzijden opzij moest leggen om alles eventjes te laten bezinken.

Ik heb dit boek vandaag gekocht. Ik heb pas een paar blz gelezen, dus kan er verder nog niets over zeggen.
Maar het zal geen boek zijn dat je even lekker op de bank of in bed in één keer uitleest.

[Renee1137]

Ik kijk nooit naar beelden over dierenleed... Ben een veel te emotioneel persoon, en ik weet dat ik er ook héél lang niet goed van zou zijn. Heb een tijdje geleden 'Dieren Eten' gelezen van Jonathan Safran Foer, en dat greep me al zo aan dat ik het telkens na een 5tal bladzijden opzij moest leggen om alles eventjes te laten bezinken.

Ik heb dit boek vandaag gekocht. Ik heb pas een paar blz gelezen, dus kan er verder nog niets over zeggen.
Maar het zal geen boek zijn dat je even lekker op de bank of in bed in één keer uitleest.

Dat was het boek waardoor ik van vegetariër uiteindelijk veganist werd. Ik vond het op zich wel te doen, het is natuurlijk confronterend maar het helpt voor mij erg dat het zonder plaatjes/videobeelden is.

[Xamantha]

Wat bijzonder, dit gesprek haalt bij mij een vooroordeel over veganisten onderuit: dat je dapper door al dat materiaal heen moet kunnen bijten en eelt op je ziel moet kweken om mee te 'mogen' doen. Dit is een van de redenen waarom ik overwogen heb me niet aan te melden op dit forum en de challenge in m'n uppie te doen...blij dat ik het toch gewoon gedaan heb, haal een hoop positiviteit en inspiratie hier!

[Renee1137]

Wat bijzonder, dit gesprek haalt bij mij een vooroordeel over veganisten onderuit: dat je dapper door al dat materiaal heen moet kunnen bijten en eelt op je ziel moet kweken om mee te 'mogen' doen. Dit is een van de redenen waarom ik overwogen heb me niet aan te melden op dit forum en de challenge in m'n uppie te doen...blij dat ik het toch gewoon gedaan heb, haal een hoop positiviteit en inspiratie hier!

Dat is goed om te horen !

[Dani]

Ik kijk nooit naar vreselijke beelden, op televisie loop ik weg, video's stop ik en mensen die vreselijke dingen op facebook plaatsen haal ik uit mijn leeslijst. Ik kan daar zo intens verdrietig van worden, en het is nu niet dat ik er mijn ogen en oren ervoor sluit om het te negeren.
Ik voel mij er juist zo enorm machteloos door.

Gisteren stond ik in de kringloop winkel en het journaal op de radio daar gaf aan dat er 20.000 varkens in brand stonden in een megastal. Dan loopt het bloed naar mijn hoofd en moet ik uit kijken dat ik daar niet ga staan janken. (En dan iemand horen zeggen "he joh ze houden een barbecue in Brabant!" ).

[TonyJello]

Wat bijzonder, dit gesprek haalt bij mij een vooroordeel over veganisten onderuit: dat je dapper door al dat materiaal heen moet kunnen bijten en eelt op je ziel moet kweken om mee te 'mogen' doen. Dit is een van de redenen waarom ik overwogen heb me niet aan te melden op dit forum en de challenge in m'n uppie te doen...blij dat ik het toch gewoon gedaan heb, haal een hoop positiviteit en inspiratie hier!

Gelukkig!

We zijn allemaal anders, hoor!

[TonyJello]

...Gisteren stond ik in de kringloop winkel en het journaal op de radio daar gaf aan dat er 20.000 varkens in brand stonden in een megastal. Dan loopt het bloed naar mijn hoofd en moet ik uit kijken dat ik daar niet ga staan janken. (En dan iemand horen zeggen "he joh ze houden een barbecue in Brabant!" ).

Ja, walgelijk! Ze hebben geen idee!