Ik heb bedankt maar gezegd dat ik er niet zo'n zin in heb.
Geen zin om iedereen weer een lijk te zien weg werken terwijl niemand ook maar een woord wil horen over het leed dat erachter zit.
Niet gezegd natuurlijk, maar wel dat het daarmee te maken heeft. Nu ben ik natuurlijk weer die irritante veganist die nooit ergens mee naartoe kan, want als veganist ben je niet gezellig en kun je nergens eten en heb je een k*tleven.
Ik snap dat het zo overkomt, ze was ook echt niet blij, maar dan blijf ik liever thuis.
Ik begin al een hekel te krijgen aan de mensen om me heen waar ik vroeger van hield, niet omdat ze simpelweg niet beter weten, maar omdat ze ook echt niet willen horen wat ik te zeggen heb. Als ik ook maar iets zeg dat die richting op dreigt te gaan dan zeggen ze; oh nee hè, kom je ons etentje weer verpesten met dat veganisten gezeik, nee hè,n iet weer zo'n vegan speech in godsnaam.
Dan maar geen etentje, dan kan ik tenminste nog doen alsof ik ze aardig vind, soms.
Downside of Being vegan
